As aportacións do home e da muller na cultura tradicional galega estaban perfectamente diferenciadas; tamén había diferencias segundo a posición económica de cada un deles, ó ámbito no que residiran (rural ou urbán) e, sobre todo, se os recén casados ían compartir vivenda cos pais del ou dela ou, pola contra, pasaban a ocupar unha casa ou piso independente.
Tamén analizaremo-la incidencia doutros factores como a profesión ou oficio da noiva.
Entre as aportacións da noiva atopamos na meirande parte dos casos:
- roupa de cama, principalmente xogos de sabas, pero tamén mantas, cobertores e colchas;
- toallas,
- manteis coas correspondentes servilletas,
- roupa interior, camisóns e bata de casa, mañanitas,
- o colchón,
- a arca ou baúl no que garda-las súas pertenencias;
O noivo aportaba, ademais da cama e outros móbeles, o traxe da noiva e os aneis (alianzas); tamén soía paga-la viaxe de lúa de mel, se a facían.
A roupa interior e de cama que a noiva aportaba ó matrimonio cando casaban para a casa dun ou doutro era do seu uso exclusivo ata o nacemento do seu primeiro fillo e soía lavala e pranchala ela mesma; pero durante a dieta, periodo posterior ó parto, ás mulleres estáballes vedado molla-las mans na auga fría, de xeito que a roupa lavábaa outra muller da casa (a sogra, unha cuñada ou unha tía solteira) e misturábase co resto da roupa da familia. A partires deste momento deixaba de ser do seu uso exclusivo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario