
Cada producto alimenticio tiña a súa época do ano, sendo o verán e principalmente o outono as tempadas nas que máis abondaban as colleitas.
Moitos deses productos consumíanse a medida en que se ían recollendo: xudías, leituga, tomates, pementos, etc., pero outros había que conservalos para seren consumidos no inverno.
As principais técnicas de conservación eran:
- a salazón: salábase gran parte da carne de porco e algúns pescados;
- o afumado: afumábase carne de terneira para obter a cecina, os chourizos e algúns pescados;
- o secado: secábanse as sementes case todas, as fabas, as herbas aromáticas, as cebolas, os allos...;
- o envasado (despois de cociñado): a manteiga de porco ou de vaca, o doce de membrillo, as mermeladas...;
- o enlatado: principalmente conservas de pescado;
A diferencia dos anteriores, o enlatado non se facía nas casas, senón nas diversas fábricas establecidas nas nosas rías.

No hay comentarios:
Publicar un comentario